ÒΑν ο πρωτόγονος καλλιτέχνης ήξερε να γράφει πώς θα είχε διηγηθεί την ιστορία αυτή;
ÒΥποκείμενο: εγώ
ÒΈκταση: όχι πάνω από 10 σειρές
ÒΑποστολή:
Ευτυχισμένη ημέρα για όλη την ομάδα! Η πρώτη συμμετοχή έφτασε! Και κερδίζει ένα δώρο που θα το δείτε όλοι μαζί στην επόμενη συνάντηση...
Μια μέρα, καθώς περπατούσα στο δάσος, άκουσα ένα θόρυβο. Τρομαγμένη κοίταξα γύρω μου. Από μακριά είδα ένα μεγάλο ζώο να με κοιτάζει. Τότε, άρχισα να τρέχω πολύ γρήγορα για να ξεφύγω. Μετά από λίγα λεπτά, ενώ συνέχιζα να τρέχω, σκέφτηκα ότι το τρομερό ζώο με είχε χάσει. Εντελώς κουρασμένη, σταμάτησα να πάρω μια ανάσα. Γύρισα πίσω το κεφάλι μου, αλλά το ζώο, αυτή τη φορά ήταν πιο κοντά. Ξανάρχισα να τρέχω και ξαφνικά βλέπω μπροστά μου ένα τεράστιο και όμορφο άλογο. Σταμάτησα απότομα και δεν ήξερα τι να κάνω, αφού ήμουν περικυκλωμένη από δυο ζώα και εκατοντάδες δέντρα. Το μεγάλο ζώο, που έμοιαζε με ταύρο, ήταν εξαγριωμένο και πεινασμένο. Έκλεισα τα μάτια μου, αλλά το άλογο με έσμπρωξε και με κάποιον περίεργο τρόπο με ανέβασε στην πλάτη του και άρχισε να τρέχει. Όταν κατάλαβα τι ακριβώς είχε συμβεί, κοίταξα πίσω μου και είδα τον περίεργο ζώο, εγκλοβισμένο σε μια παγίδα. Είμαι πολύ τυχερή, σκέφτηκα!
Καβαζίδη Μαρία Α1
Μια φορά έζησα κάτι συνταρακτικό : κυνηγούσα με τους συντρόφους μου όταν κάποια στιγμή και ενώ είχα απομακρυνθεί από τους άλλους, άκουσα πίσω μου ένα φοβερό μουγκριτό. Γύρισα και ... τι να δω; Έναν τεράστιο ταύρο να ορμάει κατά πάνω μου για να με χτυπήσει με τα κέρατά του. Ευτυχώς παρ΄ όλο τον τρόμο μου πρόλαβα και πήδηξα πλάγια πέφτοντας κάτω. Ο ταύρος προχώρησε ευθεία με την ορμή που είχε και έτσι πρόλαβα, σηκώθηκα όρθιος και έτρεξα να σωθώ. Τελικά βρήκα τους φίλους μου και τους διηγήθηκα την περιπέτειά μου.
Δημήτρης Γκίνης Α1
Μια φορά καθώς ανέβαινα ένα κάτασπρο και χιονισμένο βουνό άκουσα έναν παράξενο ήχο. Ήταν κάτι σαν μούγκρισμα αλλά δεν κατάφερα να καταλάβω και πολλά. Δεν έδωσα σημασία και συνέχισα να περπατώ. Ξαφνικά πετάχτηκε μπροστά μου από το πουθενά ένα πελώριο και τριχωτό βόδι. Πανικοβλήθηκα και άρχισα να τρέχω. Όμως αυτό άρχισε να με κυνηγά, με περικύκλωσε σε μια γωνία και πήγε να με φάει και καθώς προσπαθούσα να ξεφύγω με κτήπησε με κουτουλιά στο κεφάλι. Έπειτα από λίγο εμφανίστηκε ένα κατάμαυρο άλογο, πιθανόν φίλος του βοδιού. Πήγαν να με φάνε και εγώ από το φόβο μου έκλεισα τα μάτια. Αφού δεν αισθάνθηκα να με δαγκώνουν άνοιξα δειλά-δειλά τα μάτια μου και είδα ότι τρώγαν ένα μικρό πουλί το οποίο είχε μπλεχτεί στο μαύρο χειτώνα μου. Το λυπήθηκα το καημένο. Ευτυχώς όμως που δεν έφαγαν εμένα. Τότε συνέχισα το περπάτημά μου στο βουνό.
Κωνσταντίνος Αλαμάνης Α1
Μια φορά και ένα καιρό,περπατούσα μέσα στο χιονισμένο δάσος παίζοντας χιονοπόλεμο με τον φίλο μου τον Γιάννη.Οι δυο μας πετώντας τεράστιες μπάλες χιονιού απολαμβάναμε το τοπίο και το χιόνι που έπεφτε σαν βροχή.Ξαφνικά όμως,εγώ πήρα μια μπάλα και του την πέταξα.Εκείνον τον ενόχλησε πάρα πολύ αυτό.Γι' αυτό κρύφτηκε πίσω από ένα ψηλό καταπράσινο έλατο και με πέτυχε με μια τεράστια κάτασπρη χιονόμπαλλα μέσα στα μούτρα μου.Εγώ εκείνη την ώρα λιποθύμησα.Όταν ξύπνησα από πάνω μου ήταν ένα πανέμορφο κίτρινο καναρίνι,ένας ταύρος με την γυναίκα του ,την κ.αγελάδα και απέναντι τους η πιο γλυκιά και χαριτωμένη ελαφίνα που είχα δει ποτέ.Εγώ γεμάτη απορία δεν μπόρεσα να μην τους ρωτήσω τι είχε συμβεί εκεί.Αυτοί μου εξήγησαν ότι είχαν ανησυχήσει για εμένα μόλις με είδαν και με περιμένανε να ξυπνήσω.Εγώ για να τους ευχαριστήσω γι αυτό που είχαν κάνει για εμένα ,τους προσκάλεσα για τραπέζι στο παλάτι μου.Στο τέλος αφού φάγαμε και ήπιαμε,όλοι μαζί φτιάξαμε χιονάνθρωπους και παίξαμε ένα γερο χιονοπόλεμο.
Αναστασία Σταματοπούλου Β3
Μία μερα, αφού οδήγησα τα πρόβατα στο κοπάδι μετά τη βοσκή τους, είπα να καθήσω κάτω από ένα δέντρο να ξεκουραστώ.
Ένα βράδυ, μετά από μια εξαντλητική από εργασίες μέρα, κουρασμένος από τις δουλειές στο κοτέτσι και στα ζώα μου πήγα να ελέγξω αν όλοι οι στάβλοι και τα κοτέστια ήταν ασφαλισμένα. Βλέποντας ότι όλα ήταν στην θέση τους ανυπόμονος και χαρούμενος με τη σκέψη της γλυκιάς ώρας του ύπνου, πήγα να βγω από τον στάβλο... Αφού βγήκα με περίμενε κάτι λίγο τρομαχτικό! Πρωτού κάνω το πρώτο βήμα μου επιτέθηκε μία καφετιά, πεινασμένη αλεπού. Προσπάθησα να παλέψω μαζί της αλλά μάταια, πρόσεξα ότι με είχε δαγκώσει λίγο πο πάνω από τον αστράγαλο. Η αλήθεια είναι ότι περίμενα οτι θα πήγαινε μέσα στο κοτέτσι κι θα έτρωγε όλλες τις κότες!! Όμως για καλά μου τύχη κάτι την φόβησε και έφυγε. Έτσι τρομαγμένος αλλά παραξενεμένος , μετά από πολλές προσπάθιες κατάφερα να σηκωθώ ψυλοτραβματισμένος αλλά σχετικά χαρούμενος. Έτσι απόεκεί και μετά η βραδιά συνέχισε να κυλάει κανονικά...
Αναστασία Σταματοπούλου Β3
Μία μερα, αφού οδήγησα τα πρόβατα στο κοπάδι μετά τη βοσκή τους, είπα να καθήσω κάτω από ένα δέντρο να ξεκουραστώ.
Εκεί με πήρε ο ύπνος. Ξαφνικά άκουσα μουγκριτά γύρω μου... Όταν συκώθηκα είδα έναν λύκο απο επάνω μου να με κοιτάει και
να ξερογλίφεται... Εγώ τρόμαξα! Δεν ήξερα τι να κάνω... Σκέφτηκα ότι ο λύκος θα είχε ήδη φάει τα πρόβατα από το κοπάδι και
θα ήταν χορτάτος... Έπρεπε όμως να σκεφτώ κάτι για να σωθώ.
Για καλή μου τύχη, εκείνη τη στιγμή περνούσε ένα ελάφι και σκέφτηκα να στρέψω την προσοχή του λύκου σε αυτό. Έτσι,
πήρα ένα κλωνάρι που βρήκα παρα δίπλα και το πέταξα μακριά στο ελάφι. Ο λύκος έστριψε το βλέμα του προς το ελάφι και έτρεξε
να το φάει! Εγώ στη συνέχεια πήγα να δω αν ο λύκος είχε φάει κάποια από τα πρόβατά μου... Μα αυτό που με εχέπληξε ήταν ότι ο
λύκος δεν έφαγε ούτε ενα πρόβατο... αλλά... μόνο ένα πουλί! Έτσι πήρα το κοπάδι με τα πρόβατα και συνέχισα το δρόμο για την επιστροφή.
Λουκάς Χριστοδούλου Β3
Ένα βράδυ, μετά από μια εξαντλητική από εργασίες μέρα, κουρασμένος από τις δουλειές στο κοτέτσι και στα ζώα μου πήγα να ελέγξω αν όλοι οι στάβλοι και τα κοτέστια ήταν ασφαλισμένα. Βλέποντας ότι όλα ήταν στην θέση τους ανυπόμονος και χαρούμενος με τη σκέψη της γλυκιάς ώρας του ύπνου, πήγα να βγω από τον στάβλο... Αφού βγήκα με περίμενε κάτι λίγο τρομαχτικό! Πρωτού κάνω το πρώτο βήμα μου επιτέθηκε μία καφετιά, πεινασμένη αλεπού. Προσπάθησα να παλέψω μαζί της αλλά μάταια, πρόσεξα ότι με είχε δαγκώσει λίγο πο πάνω από τον αστράγαλο. Η αλήθεια είναι ότι περίμενα οτι θα πήγαινε μέσα στο κοτέτσι κι θα έτρωγε όλλες τις κότες!! Όμως για καλά μου τύχη κάτι την φόβησε και έφυγε. Έτσι τρομαγμένος αλλά παραξενεμένος , μετά από πολλές προσπάθιες κατάφερα να σηκωθώ ψυλοτραβματισμένος αλλά σχετικά χαρούμενος. Έτσι απόεκεί και μετά η βραδιά συνέχισε να κυλάει κανονικά...
Βαγγέλης Χριστοδούλου Β3
ΤΙΤΛΟΣ ΄΄ Ο ΘΑΡΑΛΕΟΣ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ ΤΣΑΡΛΙ ΚΑΙ Η ΓΙΓΑΝΤΙΑ ΓΑΤΑ΄΄ Σ΄ενα όμορφο και ήρεμο δάσος γεμάτη άπο δέντρα,φύλα,λουλούδια,όμορφα μικρά ζωάκια,καθώς και άλλα ζώα πιό άγρια, η μέρα ήταν ύσηχη και σ΄ενα μέρος του δάσους όπου κάθονταν πέντε μικρά σκιουράκια, ο τζόν, ο χάρις ,ο χαντραμπάχτ ,ο μάρλι και ο σάρι,όμορφα μικρά καναρίνια ,μικρά γατάκια ,όμορφα γκρί και καφέ σκιουράκια,μια μεγάλη αλεπού η χαζόμιαλη 'την φώναζαν έτσι γιατί έκανε μόνο ζαβολίες',τέσσερις λύκοι ο τσαχπίνος, ο κάρλι , ο μάρς και ο τσουτσούνος, έξι ποντικάκια,η μαρλίμα , η κοντινούλα, η φάρσι,η χρυσάνθη, η σαρκάλα, γαγκούλα και τέλος η μεγάλη αρκούδα ο τσάρλι ήταν ας΄ πούμε ο βασιλειάς του δάσους,οι οποίοι τραγουδούσαν τραγούδια του δάσους όλοι μαζί χαρούμενοι και ευτηχισμένοι. Μέτα τα τραγούδια τους ο τσάρλι η μεγάλη αρκούδα διηγήθηκε μια ιστορία με δύο σκύλους τον τομ και τον τζούρλο, οι οποίοι ηταν πόλοι καλή φίλη. Ενώ διηγόταν την ιστορία άρχισε να φυσάει αέρας ,να κουνιούνται τα φύλα, να ακούγεται μια φριχτή φωνή.Όλα τα ζώα τρόμαξαν και έφυγαν τρέχοντας. Ο τσάρλι προσπαθούσε να τους ηρεμήσει ,άλλα ήταν μάτεα τα ζώα ήχαν φύγει πιά άπο τον φόβο τους. Ο τσάρλι έμεινε να δει τι ήταν αυτό που έκανε τόση φασαρία και τρόμαξε τους φίλους του. Άρχισε να ψάχνει απο΄δο και κι για να βρει το τέρας. Όμως κατάλαβε πως όσο πλησίαζε τόσο πίο πολλη ακούγονταν αυτή η φριχτή φωνή. Μέχρι πού είδε να καταστρέφονται δέντρα ,να πέφτουν φύλα και τότε νευρίασε , αφού έβλεπε να καταστρέφεται το δασος του και έψαχνε να βρει την αιτία.Και ένω είχε σκύψει το κεφάλι του είδε να έρχονται τέσσερα μεγάλα πόδια του μπροστά του και όταν σήκωσε το κεφάλι του είδε μια γιγάντια γάτα που κατεφθίνονταν σε αυτόν για να τον φάει.Στην αρχή φοβήθηκε και σκέφτηκε να τρέξει να γλιτώσει άλλα του ήρθε στο μυαλό του πως υπαρχουν πολλά ζώα και πως αν φύγει είναι σαν να παρατάει αυτούς οι οποίοι τον πίστεψάν και τον έκανα βασιλειά του δάσους. Έτσι έτρεξε προς τα πάνω του για να τον σκοτώσει ,ρισκάροντάς τη ζωή του για το καλό του δάσους.Όταν η μεγάλη αλεπού η χαζόμιαλη τον είδε κατάλαβε πόσο γεννάιος ήταν και πήγε να πληροφορήσει τα άλλα ζώα.Ό τσάρλι δεν ήταν τόσο δυνατός για να κερδίσει την γιγάντια γάτα γ΄αυτό και έπεσε κάτω.Όταν τα ζώα πληροφορήθηκαν από την χαζόμιαλη αλεπού για το συμβάν παρ΄όλο το τι φοβόντουσαν ,έτρεξαν να βοηθήσουν τον βασειλιά τους.Όταν έυτασαν όμως ήταν πολλή αργά και ο βασειλιάς τους είχε είδη πεθάνει .Από την λύπη τους έψαξαν τα βρουν το τέρας για να τον σκοτώσουν.Όμως ένα από τα ποντικάκια η μαρλίνα είδε το τέρας νεκρο και πήγε τρέχοντας να το πεί στα άλλα ζώα.Τοτε όλα τα ζώα για να έυχαριστησουν τον θαραλέο βασιλειά τους έφτιαξάν ένα τεράστιο ,όμορφο γεμάτο λουλούδια τάφο για να τιμήσουν τον μοναδικό τους βασειλιά.Από τότε και κάθε μέρα πήγεναν στον τάφο αφήνοντας πάνω σε αυτό λίγα λουλούδια.΄Ολα τα ζώα μετα το θάνατο του βασειλιά δέν φοβόντουσαν άλλα υποσχέθηκαν πως θα φροντίσουν το δάσος προς τιμή του μοναδικού τους βασειλιά.
ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ
Αγγελική Πλάκου Β3
ΑΡΓΥΡΑΚΟΥΛΗ ΕΒΕΛΙΝΑ Β1
Ραχοβίτσα Αννίτα Β3
Ο ΠΡΩΤΟΓΟΝΟΣ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΗΣ, ΑΝ ΗΞΕΡΕ ΝΑ ΓΡΑΦΕΙ ,ΤΟΤΕ ΘΑ ΕΙΧΕ ΔΙΗΓΗΘΕΙ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΩΣ ΤΟ ΚΥΝΗΓΙ ΕΝΟΣ ΤΑΥΡΟΥ. ΘΑ ΕΛΕΓΕ ΑΚΟΜΑ ΟΤΙ ΟΙ ΑΝΘΡΟΠΟΙ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΤΟ ΚΥΝΗΓΑΝΕ, ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΤΟ ΣΚΟΤΟΣΟΥΝ.ΟΧΙ ΩΜΟΣ ΜΕ ΟΠΛΑ ΑΛΛΑ ΜΕ ΒΕΛΗ.ΕΠΙΣΗΣ ΘΑΗΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΤΟΥ ΚΛΕΨΟΥΝ ΤΟ ΔΕΡΜΑ ΤΟΥ ΕΤΣΙ ΟΣΤΕ, ΝΑ ΤΟ ΦΟΡΑΝΕ ΟΤΑΝ ΚΑΝΕΙ ΚΡΥΟ, ΓΙΑ ΝΑ ΖΕΣΤΑΘΟΥΝ ΉΚΑΙ ΑΚΟΜΑ ΝΑ ΓΕΥΤΟΥΝ ΤΟ ΠΛΟΥΣΙΟ ΚΑΙ ΠΑΧΥ ΚΡΕΑΣ ΤΟΥ.
Φάκα Θεοδώρα Β3
Πριν πάρα πολύ καιρό έζησα το κάτι συναρπαστικό!!!Όλα άρχιζαν την ημέρα που είχαμε πάει διήμερη εκδρομή στην εξοχή με το σχολείο μου.Μια ηλιόλουστη μέρα, ενώ τα υπόλοιπα παιδιά είχαν απομακρυνθεί λίγο, εγώ έμεινα πίσω να μαζέψω λουλούδια.Μετά από μερικά λεπτά ακούω μια παράξενη φωνή.Όταν γύρισα πίσω, τι να δω,ένα μεγάλο ταύρο με τεράστια κέρατα.Φοβήθηκα πάρα πολύ μόλις τον είδα.Άρχιζα τότε, να τρέχω όσο πιο γρήγορα μπορώ μέχρι να ξεφύγω από αυτό το πελώριο ζώο.Ύστερα από λίγα λεπτά, κουρασμένη από το τρέξιμο, γύρισα πίσω να δω που ακριβώς ήταν ο ταύρος.Πουθενά!!!Τότε ησύχασα λίγακι.Περπατώντας πλέον έφτασα την ομάδα μαθητών.Όλοι άρχιζαν να με ρωτάνε που ακριβώς ήμουνα.Εγώ άρχιζα να τους διηγούμαι όλη την ιστορία.
Μια μέρα πέρσι το καλοκαίρι είχα πάει βόλτα με την οικογένειά μου στο δάσος για να κάνουμε πικ-νικ.Περπατούσαμε στο δάσος για να βρούμε το κατάλληλο μέρος για να καθίσουμε.Εγώ είχα ξεχαστεί μαζεύοντας λουλούδια και άκουσα ένα ουρλιαχτό. Πήγα να δω τι συμβαίνει και να βοηθήσω αν χρειαστεί.Πλησιάζοντας στο μέρος όπου είχε γίνει το συμβάν είδα κάτι να κουνιέται πίσω από τους θάμνους.Τρόμαξα, φώναξα βοήθεια.Ερχόταν καταπάνω μου.Ήταν ένας ταύρος με μεγάλα κέρατα.Έτρεχε με μέγαλη ταχύτητα.Έτρεχα και εγώ φωνάζοντας.Δεν ήξερα τι να κάνω.Καθώς έτρεχα έπεσα στο πρώτο θάμνο που βρήκα κοντά μου.Τελικά κατάφερα και ξέφυγα και έτρεχα για να βρω την οικογένειά μου να τους διηγηθώ την τρομακτική αυτή ιστορία.πραγματικά ήμουν πολλή τυχερή που σώθηκα!!!
Ασημίνα Ράπτη Γ3
Το πρωί ενός Σαββάτου ξεκίνησα από το σπίτι μου για να κάνω τον συνηθισμένο μου περίπατο στο δάσος. Συνήθως πήγαινα εκεί για να χαλαρώσω και να απολαύσω την ομορφιά της φύσης, τον καθαρό αέρα και τον ήχο των πουλιών. Όμως καθώς περπατούσα κάτι απρόσμενο συνέβη. Ένας ξαφνικός ήχος ακούστηκε από μακριά. Γυρνάω και τι να δω? Ένα κοπάδι ταύρων να έρχεται με ορμή κατά πάνω μου!!! Αμέσως κρύφτηκα πίσω από ένα δέντρο για να τους ξεφύγω και να μην με πατήσουν. Έπειτα, ένας ταύρος ξέφυγε από το κοπάδι γιατί με είδε που κρύφτηκα και έκανε νόημα στους άλλους να τον ακολουθήσουν. Εγώ δεν ήξερα τι να κάνω. Η καρδιά μου άρχισε να χτυπάει δυνατά και δεν υπήρχε κάποιος τρόπος διαφυγής γιατί ακριβώς από πίσω μου υπήρχε ένας γκρεμός. Καθώς σκεφτόμουνα ότι αυτή θα ήταν η τελευταία φορά που θα έβλεπα αυτό το δάσος είδα κάτι να γυαλίζει στα δεξιά μου έσκαψα λίγο στο χώμα και έβγαλα ένα κοφτερό τσεκούρι. Αμέσως το πήρα και έκοψα τον κορμό του δέντρου ο οποίος έπεσε πάνω στους ταύρους και τους καταπλάκωσε, εκτός από κάποιους που τη γλίτωσαν. Μόλις συνειδητοποίησα το κατόρθωμά μου άρχισα να χοροπηδάω από την χαρά μου και σκεφτόμουνα πόσο τυχερή ήμουνα που κάποιος ξυλοκόπος είχε ξεχάσει το τσεκούρι του στο δάσος σώζοντάς μου τη ζωή.
Τζιμούρτου Ματίνα Β3
Περιμένοντας μια ολόκληρη νύχτα εγώ και το περιστέρι μου μέσα στο κρύο και την παγωνιά , άκουγα την κραυγή του από τις χαραμάδες των βουνών . Ήταν ο βίσονάς μου . Είχα ακούσει γι' αυτόν τόσες και τόσες ιστορίες από τον παππού και τη γιαγιά .Ήρθε η στιγμή , σκέφτηκα να τον πιάσω και να γίνω ο ήρωας του χωριού . Αλλά να ! ΄Εφτασε ! Ώχ ! Τί είναι αυτό ! Δεν είναι μόνο ο βίσονας, αλλά και ένας ρινόκερος ! Δεν είναι δυνατόν !Κρύφτηκα πίσω από τα φύλλα των δέντρων . Το θέαμα ήταν τρομακτικό ! Ο βίσονας είχε σκοτώσει τον γείτονά μας που είχε βγει πριν από εμένα για κυνήγι και εγώ απλώς τον είχα ακολουθήσει .Τώρα τα δύο θηρία θα μοιράζονταν τη λεία τους... Θεέ μου! Στη σκέψη και μόνο ότι παραλίγο να ήμουν εγώ στη θέση του τρελαίνομαι!!.Έφυγα τρομαγμένος .Τώρα σκέφτηκα αυτό που έχει σημασία είναι να τρέξω , να προλάβω , να αναφέρω το γεγονός στο χωριό , να κινητοποιηθούμε,να κάνουμε ό,τι μπορούμε να σώσουμε το γείτονά μας.Ειλικρινά σκέφτομαι πως δε θα το αντέξω, αν πάθει κάτι , ήταν για μένα πάντοτε το πρότυπό μου.Πρέπει λοιπόν να προλάβω...
ΑΡΓΥΡΑΚΟΥΛΗ ΕΒΕΛΙΝΑ Β1
Ο Γιάννης γύρισε από το κυνήγι. Αυτή τη φορά όμως δεν κυνήγησε μόνος.
Είχε πάρει και τον μικρότερο του γιο, τον Μιχάλη να του μάθει τα μυστικά του
κυνηγιού που του είχε μάθει ο πατέρας του και μεταδίδονταν από γενιά σε γενιά.
Ο Μιχαλάκης, όμως αντί να έχει τον ενθουσιασμό του παιδιού που μόλις γνώρισε
τον κόσμο, είχε στο βλέμμα του την απογοήτευση ενός πιο ώριμου παιδιού που
κατάλαβε τους κινδύνους και τις ταλαιπωρίες της ζωής. Η μητέρα του που εκείνη
την ώρα έλεγε ιστορίες στα μικρότερα παιδιά της γύρω από τη φωτιά, άφησε την
ιστορία στη μέση και ανήσυχη για το βλέμμα του γιου της ρώτησε όσο πιο
χαρούμενα μπορούσε:
«Πώς πήγε η πρώτη μέρα στο κυνήγι;»
Αυτός απάντησε
κλαίγοντας σχεδόν:
«Ένα τεράστιο, κακό,
καφέ πλάσμα που ο μπαμπάς μου είπε ότι λέγεται ταύρος ήρθε κατά πάνω μου! Καθώς
περπατούσα με τον μπαμπά, ψάχνοντας για ζώα, είδα ένα τεράστιο ζώο να
κατευθύνεται προς τα πάνω μου. Από την άλλη πλευρά ένα άλογο ερχόταν. Μας
περικύκλωσαν! Ο μπαμπάς όμως μου είπε να μην κλαίω σαν μωρό και να σκοτώσω το
άλογο, καθώς αυτός θα κυνηγούσε τον ταύρο. Μετά από πολλή ώρα τα σκοτώσαμε. »
