Η Κοκκινοσκουφίτσα στη Λάρισα

 

 

Δυο φορές , σ’ όλους τους καιρούς και σ’ όλες τις πολιτείες του κόσμου, φτάνει κυνηγημένο από κακούς λύκους , ένα αθώο πλάσμα με κόκκινο σκουφάκι.

Έτσι αθώο και μικρό, μέσα στα κόκκινα ντυμένο που αλλού θα ζητήσει βοήθεια αν όχι στα παιδιά της πόλης;

 

H  Μιμίνα ξύπνησε αλαφιασμένη εκείνο το πρωί. – Τι όνειρα κι απόψε σκέφτηκε. Πω, πω ξύπνησα μια ώρα νωρίτερα , είδε το ρόλοι της.

-Έχετε μήνυμα στον υπολογιστή σας, της μίλησε το μηχάνημα. Τι εφεύρεση και αυτή , συλλογίστηκε η Μιμίνα , σε λίγο θα ανθρωπέψει και θα μας μιλάει όποτε θέλει. Το μήνυμα ήταν αλλόκοτο, όπως και τα όνειρα της νύχτας. Επιπλέον ανώνυμο.

-Προσοχή έλεγε το μήνυμα , στην Λάρισα φτάνει παραμονή της Πρωτοχρονιάς , κατεβαίνοντας από την Ελασσόνα η Κοκκινοσκουφίτσα, η ηρωίδα του διάσημου παραμυθιού. Αλλά δεν έρχεται ως guest –star στο χριστουγεννιάτικο χωριό σας. Έρχεται κυνηγημένη από μια αγέλη λύκων του βορρά. Δουλεία σας και σειρά σας είναι να τη σώσετε , σώζοντας έτσι και την τιμή της Λάρισας. Μη τυχόν και μαθευτεί στον κόσμο ότι η Κοκκινοσκουφίτσα τέλειωσε στη Λάρισα! Το νου σας κάντε γρήγορα κι οργανωθείτε , ο κίνδυνος είναι μεγάλος!

- Τι είναι και τούτο πάλι , φοβήθηκε και ξαφνιάστηκε η Μιμίνα , τι να οργανωθούμε και ποιος να μας πιστέψει!

- Εμείς , εμείς , εμείς θα σε πιστέψουμε! Και την παραμυθοιστορία σου

«Η Κοκκινοσκουφίτσα στην Λάρισα» θα την ονοματίσουμε.

 

Ντύθηκε γρήγορα. Χειμώνας και έκανε κρύο. Η καρδιά της ταραγμένη , το μυαλό της παγωμένο. Τι μήνυμα ειν’ αυτό μέσα στη νύχτα και τι να κάνει ένα κορίτσι για την τιμή μιας πόλης! Να ρωτήσει τους γονείς της;

 

Νέο μήνυμα στον υπολογιστή : - Αλάρμ! Ούτε κουβέντα στους μεγάλους! Τα παραμύθια είναι υπόθεση των παιδιών, Μην τους ανακατέψετε , θα μας τα κάνουν μαντάρα.

-Κάποιος διαβάζει τη σκέψη μου, θαύμασε η Μιμίνα. Βρε μπας και κοιμάμαι ακόμα;

Αλλά αν δεν μπορεί να στραφεί στους γονείς της μήπως μπορεί να ρωτήσει τους καθηγητές της; Όχι βρε κι αυτοί μεγάλοι είναι. Άρα; Που αλλου να στραφώ; είπε μεγαλόφωνα, στου συμμαθητές ;

-Μόνη σου μιλάς , τη ρώτησε παραξενεμένη η μητέρα της. Είναι νωρίς ακόμα παιδάκι μου , τι μου στολίστηκες;

-Έχω δουλεία στο σχολείο , θέλω να φτάσω νωρίς. Έχω μια εργασία να οργανώσω.

- Πάλι εργασίες! Μα τι κάνετε σε αυτό το σχολείο , η μια εργασία μετά την άλλη! Μην μου ζητήσεις βοήθεια , πρέπει να ετοιμαστώ για τα Χριστούγεννα.

-Αυτή την εργασία θα την βγάλω πέρα μόνη μου, είπε με βεβαιότητα η Μιμίνα.

Περιέργως ενώ έφτασε στο σχολειό νωρίς , η αυλή ήταν σχεδόν γεμάτη. Τα περισσότερα ήταν παιδιά της τάξης της και μια ανησυχία διέκρινε στα μάτια τους. Όμως κανένας δεν μιλούσε.

-Σε ποιον να το πω και ποιος να με πιστέψει . συλλογιόταν η Μιμίνα . Η κοκκινοσκουφίτσα στη Λάρισα, μέσα σε κίνδυνο και πρέπει να την σώσω! Βοήθα Παναγία μου. Ας αρχίσω μιλώντας στην καλύτερη μου φίλη.

-Να σου πω πριν χτυπήσει το κουδούνι , άρχισε να λέει σε μια ανήσυχη Μαρίτσα, που άκουγε και δεν άκουγε τι της έλεγε.

-Έχω να και εγώ να σου πω είπε ανυπόμονα η Μαρίτσα.

-Είχα ένα μήνυμα στο υπολογιστή , δεν ξέρω από ποιον και ήταν τόσο…

-Κι εγώ , κι εγώ ξεφώνησε η Μαρίτσα , δεν θα το πιστέψεις!

-Τι λέτε καλέ , μπήκε στην κουβέντα η ξυνούλα η Ξανθιππούλα , όλη μέσα στην περιέργεια , τι σιγομουρμουρίζατε και ξεφωνίζετε εναλλάξ

-Το εναλλάξ σε μάρανε! Τίποτα δεν λέμε , είπε η Μαρίτσα που καθόλου δεν της άρεσε η περιέργεια της.

-Θα σου πούμε σε λίγο , είπε η Μιμίνα , άσε πρώτα να το συζητήσουμε. Τη χρειαζόμαστε γύρισε και είπε στην κατσουφιασμένη Μαρίτσα

-Να ο Σπόρος , ξεφώνησε η Ξυνούλα κι έτρεξε να τον προϋπαντήσει.

Έχω να σου πω…

-Ουφ! γλυτώσαμε , λέει η Μαρίτσα.

- Λοιπόν άκου δίχως να με διακόψεις , δεν είναι κι εύκολο να σου το πω ετούτο. Το μήνυμα ήταν για την Κοκκινοσκουφίτσα…

-Που έρχεται στην Λάρισα, φώναξε ξαναμμένη η Μαρίτσα. Ξέρω , το ξέρω, πήρα και ‘γω το ίδιο μήνυμα!

-Το πράγμα σοβαρεύει πολύ, σκέφτηκε η Μιμίνα. Τώρα τι κάνουμε; ρώτησε φωναχτά

- Οργανωνόμαστε , αυτό κάνουμε . Το λέει και το μήνυμα.

-Μια κουβέντα είναι. Από πού να αρχίσουμε; Και πώς να το κρατήσουμε κρυφό και σε ποιον να το πρωτοπούμε και …

- Φτάνουν οι ερωτήσεις , είπε η Μαρίτσα. Πρέπει  να κάνεις σχέδιο , τσάμπα τα παίρνεις τα εικοσάρια!

- Ναι , δίκιο έχεις , χρειάζεται σχέδιο . Βγάλε χαρτί και μολύβι.

-Εδώ , στο γόνατο;

- Πάμε στο πεζούλι. Λοιπόν γράφε.

-Τι ; μ’ έκανες και γραμματέα τώρα;

-Έλα βρε Μαρίτσα-Μαριγώ , ομαδική δουλειά θα κάνουμε , όλο αντιλέγεις. Γράφε! Πρώτον , πρέπει να το ανακοινώσουμε στα παιδιά, να δούμε πόσοι ακόμη το ξέρουν , πήραν όλοι το μήνυμα….!

-Μπα όχι , ο Μυγάκης κι η Ξανθίππω δεν έχουν υπολογιστή.

-Καλά, καλά. Δεύτερον , να τους ορκίσουμε ότι δε θα το διαδώσουν και δε θα το μαρτυρήσουν στους μεγάλους.

-Να τους βάλουμε να πάρουν ιερό όρκο όπως στον Ιερό Λόχο.

-Μην υπερβάλεις. Ο Ιερός Λόχος έγινε για να σωθεί η Πατρίδα!

-Κι ο δικός μας όρκος θα είναι για να σωθεί η τιμή της Λάρισας , λίγο το χεις;

-Όχι , πολύ το χω. Γράφε: Τρίτον , η Κοκκινοσκουφίτσα φτάνει την παραμονή της Πρωτοχρονιάς , άρα έχουμε μπροστά μας ακριβώς δυο εβδομάδες. Πρέπει να δράσουμε γρήγορα.

Η ξυνούλα η Ξανθιππούλα , επέστρεφε με το Σπόρο.

-Για ποιο πράγμα ζουζούνες θα δράσετε ; Απ’ το Δημοτικό που σας ξέρω όλο μέσα στη δράση είστε! Όλο σπίτι και διάβασμα.

- Θα σου πούμε και θέλουμε τη βοήθεια σου , είπε σοβαρά η Μιμίνα. Το και το συμβαίνει.

-Μπούρδες! Ξεφώνησε αγριεμένος ο Σπόρος , όλο μπούρδες. Φώναξε όμως πολύ και τα υπόλοιπα παιδιά που δυο-δυο συνομιλούσαν γύρω, έπαψαν ξαφνικά και μαζεύτηκαν σε κύκλο γύρω από την Μιμίνα , το Σπόρο , τη Μαρίτσα και την Ξυνουλίτσα.    

-Κάτι συμβαίνει με την Κοκκινοσκουφίτσα. είπε σοβαρά Σωφρονάκης, που ήταν και σοβαρός και όχι επιπόλαιος ή αντιρρησίας ή άπιστος Θωμάς. Σας άκουσα να μιλάτε και είχα κι εγώ το ίδιο μήνυμα. Πρέπει να οργανωθούμε.

Όσοι είχαν πάρει το ίδιο μήνυμα συγκατένευσαν. Όσοι πάλι δεν είχαν υπολογιστή ή δεν το είχαν ανοίξει απορούσαν, χασκογελούσαν ή ζητούσαν να μάθουν περισσότερα.

-Δε γίνονται αυτά τα πράγματα , είπε κάποιος.

-Αφού την έφαγε ο λύκος είπε κάποιος άλλος.

-Σώθηκε του απάντησαν κάποιοι άλλοι.

-Μπούρδες και μπουρδολογίες είπε τώρα κλονισμένος ο Σπόρος.

-Ησυχία , τους επιβλήθηκε η Μιμίνα. Ακούστε τι έχουμε να κάνουμε. Σ΄ αυτή την υπόθεση έχουμε ανάγκη από το σύνολο των συμμαθητών μας , άρα προέχει η ενημέρωση.

Στο μεταξύ όμως οι μαθητές του Λυκείου απορημένοι από την μάζωξη , άρχισαν να πλησιάζουν και να στήνουν αυτί.

-Τι γίνετε ρε ! Μας πήραν φαλάγγι τα πιτσιρίκια και ετοιμάζουν καταλήψεις.

-Προσοχή, είπε σοβαρά ο Σωφρονακης , που το είπαμε ήταν και σοβαρός.. Οι μεγάλοι δεν πρέπει να μάθουν.

-Να ζητήσουμε συνέλευση και εκεί να τα πούμε είπε η Μαρίτσα.

-Ναι , αλλά στην συνέλευση υπάρχουν και καθηγητές , θύμισε ο Σωφρονάκης

- Σωστά ,είπε η διοργανώτρια. Θα ζητήσουμε ειδική συνέλευση δίχως παρουσία καθηγητών και οι πρόεδροι θα δεσμευτούν να ανακοινώσουν τα θέματα στους καθηγητές.

Το λύσαμε κι αυτό.

-Στις άλλες τάξεις θα το πούμε; Μήπως ανήκουν στους μεγάλους;

-Θα το αποφασίσουμε στην πορεία , είπε η Μιμίνα

 

Την πρώτη ώρα ο Σποράκης είχε πληροφορική. Ανταριασμένος άνοιξε τον υπολογιστή

-Γρήγορα μην χαζεύετε , φώναξε ο καθηγητής πληροφορικής, που περίεργος ήταν κι αυτός μόνιμος ανταριασμένος.

- Ακούς εκεί , ξεσήκωσαν όλη την πρώτη τάξη με κοκκινοσκουφίτσες και λύκους , οι λύκαινες , μουρμούριζε ο Σπόρος και κλώτσησε την καρέκλα με φούρια. Όταν άνοιξε τον υπολογιστή τα μάτια του γούρλωσαν. Στην οθόνη έγραφε:

 «H Ελασσόνα έσωσε την κοκκινοσκουφίτσα , είναι η σειρά του Σαρανταπόρου να δείξει τι μπορεί να κάνει. Λάρισα προετοιμάζεσαι;» Του ‘ρθε κόλπος. Τι στο καλό , κάποιος τον περιπαίζει! Παρόλα αυτά άλλο είναι να σου το διηγούνται και άλλο να το βλέπεις γραμμένο. Ο Σωφρόνης δίπλα του διάβαζε σοβαρός το δικό του μήνυμα:

- «Δεν έχετε χρόνο, οργανωθείτε.»

Αλλά αυτός είχε πειστεί , με τον Σποράκη τι κάνουμε!

-Δε μας δίνει συνέλευση , ανακοινώσε η Μιμίνα στο διάλειμμα. Έχει προγραμματίσει πρόχειρο διαγώνισμα.

-Να βράσω τα πρόχειρα τους , φώναξε ο Ζιζανί. Να κάνουμε κατάληψη!

Οι σφαλιάρες έπεσαν βροχή.

-Τι βαράτε ωρέ ! Τι τις έχουμε τις καταλήψεις!

-Η κατάληψη είναι το έσχατο μέσο διεκδίκησης και δεν πρέπει να κάνουμε κατάχρηση άρχισε να λέει ο επονομαζόμενος και Αβοκάτος.

- Πάψε και συ με τις ελληνικούρες σου. Καταλάβαμε!

Το Ζιζανί και το Αβοκάτος ήταν τα παρατσούκλια του Γιάννη και του Κώστα. Τους τα κόλλησε η Γαλλικού. Το Ζιζανί καταλαβαίνετε γιατί και το Αβοκάτος γιατί έλεγε στον Κώστα, σαν δικηγόρος μιλάς , σαν αβοκά.

-Θα ζητήσουμε από άλλο καθηγητή συνέλευση.

-Και τι θέμα θα δηλώσουμε βρε έξυπνοι ;

-Θα τους πούμε ότι θέλουμε να συζητήσουμε για το χριστουγεννιάτικο bazaar…

-Γιατί δεν λες παζάρι καλέ;

-Δεν μου αρέσουν τα τούρκικα , για αυτό

-και το bazaar τι είναι ευρωπαϊκό;

- Περσική λέξη είναι και ναι είναι και ευρωπαϊκή , αφού έτσι το λένε οι Ευρωπαίοι.

-Η Γλαυξ της γλαυκός ωμίλησε πάλι , κορόιδεψε ο Ζιζανί και όλοι γέλασαν. Θυμήθηκαν το διευθυντή τους που του κόλλησε να γεμίσει το σχολειό με κουκουβάγιες , με «μανθάνειν» από κάτω και άλλα τέτοια ακαταλαβίστικα αλλά και το άλλο του κόλλημα με τα Bazaar , άρα δεν θα έλεγε όχι σε συνέλευση με ένα τέτοιο θέμα.

Και η συνέλευση έγινε. Και έγινε εκεί του Κουτρούλη ο γάμος! Ερωτήσεις, απαντήσεις , φιλοσοφίες ,αμπελοφιλοσοφίες , συνθήματα και δυο τρεις να προσπαθούν να κρατήσουν «τα πρακτικά της συνελεύσεως». Του Κουτρούλη ο γάμος λέμε. Αντιγράφουμε από τα πρακτικά:

-Τι στο καλό ! Από την Ελασσόνα στην Λάρισα δυο εβδομάδες θα περιπατάει η Κοκκινοσκουφίτσα;

-Ναι , γιατί κάθε βραδύ κρύβεται και σ’ ένα άλλο χωριό ελπίζοντας στα παιδιά για σωτηρία

- Και που βρίσκεται τώρα;

-Στο Δομένικο , έρχεται

-Και γιατί ο λύκος κυνηγάει την Κοκκινοσκουφίτσα;

-Μπορεί να πεινάει . Λύκος είναι τι θες να κάνει;

-Γιατί είναι πιο δυνατός. Και στο κάτω-κάτω έτσι γράφτηκε στο παραμύθι. Ένας λύκος κυνηγάει πάντα μια Κοκκινοσκουφίτσα και έτσι θα γίνεται στους αιώνες. Πώς να αλλάξουμε τώρα τον μύθο!

-Ποια η δική μας θέση σε αυτό το κυνηγητό;

Εδώ έπεσαν και συνθήματα : «Συζήτηση, οργάνωση , αντίδραση» «Μάτια μεγάλα για να βλέπουμε καλά , αυτιά μεγάλα για να τα ακούμε όλα , στόμα μεγάλο για να ακούγεται παντού η φωνή μας» Ορισμένοι τα χόρευαν κιόλας

-Και γιατί να μην εμπιστευτούμε τους μεγάλους;

-Γιατί σκλήρυνε η καρδιά τους, χάθηκε η αθωότητα τους , που να συνεννοηθούμε τώρα …

-Δε μου λέτε παίδες. Αν ο λυκειάρχης δίπλα είναι ο λύκος οι μαθητές τι είναι;

-Λυκόπουλα-Λυκόπουλαα!

Τα θέματα οργάνωσης και δράσης κρατηθήκαν απόρρητα. Την προπαραμονή της Πρωτοχρονιάς δράματα έζησαν τα λαρισινά σπίτια που είχαν μαθητές στην πρώτη γυμνασίου. Οι γυμνασιόπαιδες απαίτησαν από τους γονείς τους να γιορτάσουν την παραμονή την παραμονή το βράδυ στην κεντρική πλατεία της πόλης μαζί με όλους τους Λαρισαίους.

Μάταια οι γονείς της Μεγιστούλας είπαν: - Μα έχουμε κλείσει σαλέ στην Ελβετία και θα πάμε για σκι στις Άλπεις.

Μάταια η μαμά του Ζιζανί είπε: Μα πάντα περνάμε τις γιορτές στο χωριό με τους παππούδες

Μάταια ο μπαμπάς του Σωφρονάκη είπε : Αποκλείετε, θα πάμε στην Βιέννη να ακούσουμε όπερα

Μάταια ο πατέρας του Σαλί είπε : -Θα πάμε στο σπίτι μας στην Αλβανία .

Τα παιδιά πάτησαν πόδι και κλάματα. Εδώ που τα λέμε απείλησαν κιόλας : -Άμα ξαναδιαβάσω να με βράσεις. Τους έδωσαν τελεσίγραφο : - Φέτος εμείς τα παιδιά θα γιορτάσουμε όλα μαζί στην κεντρική πλατεία , τελεία και παύλα.-

-Εγώ στην πλατεία με όλο αυτό το κιτσαριό δεν πάω δήλωσε η μητέρα της Ευγενούλας

-Δεν πειράζει απάντησε η Ευγενούλα. Θα ζητήσουμε να μας συνοδεύσουν οι καθηγητές μας.

Το άλλο παράξενο που διαπίστωσαν Λαρισαίοι γονείς , κάπως αργά είναι η αλήθεια, είναι ότι από τα σπίτια τους εξαφανίστηκαν όλα τα κόκκινα υφάσματα , αλλά και μερικά πράσινα καλής ποιότητας που είχαν φέρει κάποιοι από την Βιέννη.

Η πρωτοχρονιά αυτή θα μείνει αξέχαστη. Έκπληκτοι οι Λαρισαίοι είδαν δεκάδες κοκκινοσκουφίτσες να γεμίζουν την πλατεία. Κοκκίνισε η πόλη παρατάχτηκαν στο δρόμο που οδηγεί από την γέφυρα του ποταμού έως την πλατεία. Σχημάτισαν αλυσίδα κατά μήκος της γέφυρας. Ο Πηνειός φωτισμένος από εκείνα τα μοντέρνα στραβολαιμιασμένα φώτα που του φύτεψαν στις όχθες , καμάρωνε τα νιάτα της πόλης. Επικεφαλής κάθε ομάδας υπήρχε ένα ξωτικό ντυμένο στα πράσινα και έδινε οδηγίες. Εκεί γύρω στα μεσάνυχτα είδαν να φτάνει τρέχοντας μα χαμογελώντας αυτή η μικρή κυνηγημένη , με το κόκκινο σκουφί , ταγμένη πάντα να σώζεται. Η χλαπαταγή που ακολούθησε πώς να περιγράφει; Η Κοκκινοσκουφίτσα περιτριγυρισμένη από τα πρασινοντυμένα ξωτικά τραβούσε προς την κεντρική πλατεία και από κει στην έξοδο της πόλης .Οι βορεινοί λύκοι βλέποντας τις δεκάδες Κοκκινοσκουφίτσες να ουρλιάζουν και να χτυπούν ρυθμικά τα χέρια , έπαθαν πανικό , ζαλίστηκαν, γύριζαν γύρω από τον εαυτό τους. Είχαν χάσει την αγριάδα τους. Ποια ήταν η Κοκκινοσκουφίτσα και ποια να πρώτο ακολουθήσουν ; Ήρθαν και θόλωσαν τα μάτια τους και η γλώσσα τους ακούμπησε στο δρόμο.

Στην πλατεία τώρα την ίδια σύγχυση έπαθαν και οι άνθρωποι. – Σώστε την κοκκινοσκουφίτσα , φώναζαν τα παιδιά. – Να οι κακοί λύκοι , τους έδειχναν τους λύκους που έφταναν σβουρίζοντας με τη γλώσσα έξω.

-Είμαστε όλοι κοκκινοσκουφίτσες βάλθηκαν να φωνάζουν , μεγαλώνοντας τον πανικό των λύκων που τώρα έψαχναν δρόμο για να φύγουν και καθόλου την Κοκκινοσκουφίτσα που άλλωστε ήταν και πολλές.

Πανικό όμως έπαθαν και τα εκατοντάδες πουλιά που ως γνωστόν κατοικοεδρεύουν στα δέντρα της πλατείας και άρχισαν νυχτιάτικα να σκούζουν όλα μαζί και να κουτσουλούν ανεξέλεγκτα στα κεφάλια των επισήμων.

Ο Ζιζανί ντυμένος ξωτικό με μια ομάδα κοκκινοσκουφίτσες σήκωναν πανό με συνθήματα περιβαλλοντολογικής ευαισθησίας : «Κάτω τα χέρια από τα πουλιά» «Να σωθεί η κοκκινοσκουφίτσα μα να μη χαθούν κι οι λύκοι» . Φώναζαν συνθήματα . ποδοβολούσαν , χειροκροτούσαν. Ο Σπόρος είχε αρπάξει μια γάτα και προσπαθούσε να την ντύσει κοκκινοσκουφίτσα , σκυλιά γαύγιζαν , οι ζωόφιλοι φώναζαν υπέρ των ζωών και στην σκηνή που είχε στηθεί στην πλατεία  , η τραγουδίστρια με κουτσουλημένη τη γούνα της αλαφιασμένη τραγουδούσε: « Αρχιμηνιά κι αρχή χρόνια κι αρχή κάλος μας χρόνος…»¨

Οι λύκοι μπερδεμένοι γύρισαν προς τα πίσω πέρασαν πάλι το ποτάμι , τη γέφυρα και ξοπίσω τους οι λαρισινές κοκκινοσκουφίτσες τους πρόγκιζαν. Ήταν τόση η σαστιμάρα των ζωντανών που τα Λαρισόπουλα σχεδόν τους λυπηθήκαν. Οι λύκοι κατάλαβαν ότι πήραν λάθος δρόμο όταν έφτασαν στην Μελούνα.

Αλλά και η Κοκκινοσκουφίτσα από την άλλη πλευρά κόντευε στα Τέμπη. Οι Λαρισαίοι την αποχαιρέτισαν στο Μακρυχώρι. Οι ταμίες των διοδίων παράτησαν τα πόστα τους και βγήκαν να την ξεπροβοδίσουν χειροκροτώντας.

Τα μηνύματα στους υπολογιστές το βράδυ ήταν επαινετικά. «Εύγε παιδιά» έλεγαν «Τιμήσατε την πόλη σας. Με τέτοιους νέους η Λάρισα έχει μέλλον καλό και βασική προοπτική να μπει στα παραμύθια»

Α! ναι. Ο γάτος του Σπόρου , επειδή είναι κεραμιδόγατος και δεν μπορεί κάνεις να τον πιάσει , έμεινε ντυμένος κοκκινοσκουφίτσα. Αν βρεθείτε στη Λάρισα θα τον πάρει κάνα μάτι σας , να τριγύρνα στην πλατεία στα κόκκινα.

-Μα τι στο καλό! Ποιος έστειλε τα μηνύματα ρωτάει ακόμα ο Σπόρος

-Το παγκόσμιο πνεύμα του καλού , τον περιπαίζουν χαμογελώντας οι υπόλοιποι

Όμως αυτήν την κουβέντα θα την κάνουμε στο επόμενο παραμύθι

Γράφει: Ο ειδικός συνεργάτης